Ik loop nog wat achter in de verslaglegging omtrent Future, maar ik haal het in hoor! Beloofd!
Future loopt nog in de wei als ik aankom. Mariska zie ik nergens, dus ga ik haar maar even zoeken. Ze zit in de stal bij een van de andere pony's die duidelijk niet in orde is. Lijkt koliekerig. Het gezicht van Mariska staat zorgelijk.
Ze legt uit dat de pony, Koos genaamd, al twee dagen niet okee is. Vandaag is de dierenarts al een keer geweest en heeft hem een darmontspanner en pijnstiller gegeven tegen koliek. Daar leek Koos in eerste instantie goed op te reageren, maar nu is het weer mis.
Met zo'n zieke pony op stal gaan we natuurlijk niet lessen. Mariska gaat de dierenarts nog maar een keer bellen, terwijl ik Koos gerust probeer te stellen en wat ga stappen met hem. Koos is onrustig, ademt snel en zweet behoorlijk. Arm dier.
De dierenarts komt gelukkig snel en ik kan nog een beetje nuttig zijn bij het assisteren bij een behandeling met paraffine om een verstopping op te lossen.
Mariska moet het opnieuw even aankijken met Koos, ze lijkt er alleen niet veel vertrouwen in te hebben. Ik vraag of ik nog iets voor haar kan doen, maar haar vriend komt inmiddels binnen en die neemt mijn taken als steunpilaar over.
Ik wens ze sterkte met de zorgen voor Koos en ga duimen voor de kleine kerel.
Anderhalf uur later krijg ik een berichtje dat het beter lijkt te gaan met Koos, hij heeft gemest en voelt zich duidelijk prettiger.
Als het morgen nog steeds goed gaat maken we wel weer een nieuwe lesafspraak. Eerst Koos in orde!
Zo lopen de dagen wel eens anders dan je ze gepland hebt. Niet altijd door akelig zieke paarden hoor, maar ook door wolkbreuken, autopech, zieke mensen, afgesloten wegen etc.
Ik ga inmiddels even bij mijn eigen paard kijken, na zo'n ziek dier gezien te hebben ben ik altijd weer extra blij als mijn Diva in orde is....
