"Wat doe jij nou precies met paarden?" Deze vraag krijg ik regelmatig te horen vanuit mijn omgeving. Mijn antwoord: "Ehm... veel verschillende dingen eigenlijk. Geen dag is hetzelfde. Dat is superleuk."
Ik word onder andere gevraagd bij dit soort problemen:
- Paarden die een stukje basisopvoeding missen of daarin wat beter moeten luisteren.
- Paarden die hun stal niet in of uit durven.
- Paarden die niet te vangen zijn.
- Paarden met extreme singeldwang.
- Paarden die erg kopschuw zijn.
- Paarden waar geen mens meer mee over het erf durft te lopen.
- Paarden die niet verkeersmak te krijgen zijn.
- Paarden die moeilijk te longeren zijn.
- Paarden die moeilijk te laden zijn.
- Paarden met weinig respect voor hun eigenaar.
- Paarden die bijten of slaan naar hun verzorgers.
- Paarden die met opstijgen niet stil blijven staan.
- Paarden die niet vast kunnen staan.
- Paarden die geen halster/hoofdstel of bit in of om willen.
Daarnaast doe ik nog meer leuke dingen:
- Het opleiden van jonge paarden samen met de eigenaar.
- Het geven van lessen aan de dubbele lange lijnen.
- Het geven van grondwerk les.
- Het geven van les in loswerken.
- Het begeleiden van ruiters op diverse niveaus.
- Het begeleiden van ruiters met angst.
- Het geven van schrik- en obstakeltrainingen op locatie.
Fantastisch werk dus!!
